Wat mij opvalt, bezighoudt en raakt…

Beste bezoeker van Humaniora.nl

23 januari 2023

Misschien heb je actualisering van deze website al enige tijd gemist. En dat kan kloppen. Het leven had een verrassing voor mij in petto. Eentje die helaas Humaniora Coaching en Contact voor onbepaalde tijd in winterslaap heeft gebracht.
5 mei 2022 werd ik door de huisarts op de hoogte gebracht dat er een ‘verdacht plekje’ was geconstateerd tijdens het bevolkingsonderzoek naar borstkanker. Een heel behandeltraject bleek noodzakelijk.
Waar blijf je als mens in dit medisch-wetenschappelijke avontuur? Dat is best een uitdaging.
Allereerst zijn daar al die lieve mensen om mij heen: mijn gezin en familie, betrokken vrienden, verpleegkundigen. Maar ook de vele wandelingen met mijn hond in de frisse buitenlucht, de warme zonnestralen op m’n gezicht, geurige herfstbladeren, de wind die fluit om het huis, oneindige regenbuien, de vorst die mijn adem zichtbaar maakt, eens diep ademhalen… en nog eens, mussen pikkend aan de vetbolletjes, tintelende vingers van de kou…. dat alles brengt mij in het hier en nu en helpt mijn hoofd ‘leeg’ te maken door de malende gedachten een halt toe te roepen. Tijd doorbrengen in een natuurlijke omgeving met haar rustgevende eenvoud en vanzelfsprekendheid brengt stilte terug in de chaos die het leven soms is. Zelfs al kan ik in het ziekenhuis vaak alleen d.m.v. mijn zelf samengestelde fotoboek de natuur dichtbij halen, het brengt me met zelfcompassie weer in contact met mezelf. Het laat mij beseffen hoezeer ook ik deel uit maak van dat grotere geheel. In de ‘circle of life’ heeft alles zijn beloop. En dat is helemaal goed.
Ik ben een dankbaar mens omdat de prognose gelukkig goed is en ik op de steun en het medeleven mag rekenen van velen.
Als de tijd daar is, zal ik Humaniora laten ontwaken uit haar winterslaap. Vergis je niet: onzichtbaar, onder de oppervlakte stroomt nieuw leven!

Marinka